Drie jaar na de invoering van de gokwet blijkt uit onderzoek van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Datacentrum (WODC) dat de wet onvoldoende bescherming biedt aan kwetsbare groepen, met als gevolg een toenemend risico op gokverslaving. De wet, ontworpen om gokbedrijven te verplichten verslavingsproblematiek tegen te gaan, lijkt het tegenovergestelde effect te hebben.
Sinds de online gokmarkt toegankelijk werd, blijken vooral jongvolwassenen vatbaarder voor gokverslaving. De wet verplicht gokbedrijven tot een zorgplicht, maar in de praktijk schiet die ernstig tekort. Mysteryshoppers die om hulp vroegen bij online goksites, werden vaker doorverwezen naar promotionele pagina’s dan naar verslavingshulp. Van de 23 bedrijven boden slechts zes enige vorm van hulp, en slechts twee blokkeerden daadwerkelijk de accounts.
Conflicterende belangen
De onderzoekers wijzen op de spanning tussen de financiële belangen van gokbedrijven en hun zorgplicht. In een markt waar concurrentie hevig is, ligt de focus vaak meer op het behouden van klanten dan op preventie van verslaving. Dit heeft geleid tot de drang van gokbedrijven om een stimulans tegeven aan spelers om betrokken te blijven, in plaats van hen actief te helpen. De beleidsmakers krijgen het verwijt dat ze de verantwoordelijkheid voor verslavingszorg bij deze commerciële partijen hebben gelegd.
De Kansspelautoriteit heeft beperkte bevoegdheden om overtredingen aan te pakken; boetes en waarschuwingen blijken in de praktijk onvoldoende om effectieve naleving af te dwingen. Het WODC suggereert dat de toezichthouder zwaardere middelen nodig heeft, zoals het tijdelijk intrekken van vergunningen, om gokbedrijven serieus te laten omgaan met hun zorgplicht.
Langdurige kritiek
Al bij de start van de gokwet in 2021 klonk kritiek op het beleid. Veel Nederlanders vonden het gebruik van bekende Nederlanders in gokreclames onverantwoord, omdat het het publiek op grote schaal blootstelde aan gokrisico’s. Ondanks aanscherpingen, zoals strengere reclameregels en spelerslimieten, blijft er zorgen over het gebrek aan effectieve handhaving en de beperkte werking van de zorgplicht.
Hoewel er spelerslimieten zijn, kunnen spelers in Nederland kiezen uit 26 goksites, wat betekent dat ze simpelweg kunnen overstappen naar een ander platform wanneer ze bij de een geweigerd worden. Ook maken bedrijven nog altijd reclame via andere kanalen, waardoor de bestaande regels niet volledig waterdicht zijn. De onderzoekers pleiten daarom voor herziening van de wet om deze omzeilingen beter aan te pakken.
bron: NOS.nl
